Psycholog
Kiedy do psychologa?
Rodzicielstwo to bardzo trudna sztuka, szczególnie w dzisiejszych czasach. Czasami zdarza się, że dziecko zachowuje się nietypowo i samodzielnie nie potrafimy mu pomóc. Bardzo często dobrym rozwiązaniem okazuje się skorzystanie z profesjonalnej pomocy.
Należy skorzystać z pomocy psychologa, jeżeli dziecko:
nie rozwija się w takim samym stopniu co rówieśnicy, jest to pierwszy objaw, że mamy do czynienia z jakimś poważniejszym problemem. Nieprawidłowości w rozwoju dziecka mogą zauważyć sami rodzice bądź opiekunowie przedszkolni czy przedszkolni. Warto mieć na uwadze, że każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie, dlatego objawy świadczące o opóźnieniu w rozwoju nie muszą być niczym strasznym, ale każdy niepokojący objaw warto skonsultować ze specjalistą. Tym bardziej, że szybka reakcja jest szalenie ważna, jeśli chodzi o dalszy prawidłowy rozwój i jakość życia dziecka.
Wykazuje niepokojące zachowania. Nietypowe zachowanie u dzieci może przybierać różną postać. Mogą to być problemy ze snem, zaburzenia łaknienia czy moczenie nocne, a także wiele innych zachowań, których pochodzenie trudno wyjaśnić. Zawroty i bóle głowy czy mdłości również mogą być wskazaniem do udania się do psychologa. Pod warunkiem, że przyczyna takiego stanu rzeczy została wcześniej zbadana już przez innego specjalistę i niczego nie wykazała.
Przeżycia i emocje. Podobnie jak dorośli, dzieci również w różny sposób okazują swoje emocje i przeżywają trudne chwile. Czasami dziecko zmienia również nagle swoje zachowanie bez wyraźnego powodu – to również sygnał, że wizyta u psychologa może być pomocna. Gdy dziecko staje się agresywne czy nie potrafi nawiązywać relacji z rówieśnikami – również wtedy powinniśmy poszukać profesjonalnej pomocy.
Problemy z adaptacją w przedszkolu czy żłobku. Już najmniejsze dzieci mogą potrzebować profesjonalnej pomocy, gdy z jakiegoś powodu nie potrafią się odnaleźć w nowym środowisku, jakim jest żłobek czy przedszkole. Problemy z adaptacją to bardzo częsty problem, a każde dziecko może reagować zupełnie inaczej – płaczem, krzykiem, złością czy nawet zamknięciem się w sobie. Niezależnie od tego, w jaki sposób objawia się problem, przedłużającej się adaptacji w nowym miejscu nie możemy pozostawić wyłącznie dziecku.
Co ważne, określenie „dzieci” nie powinno być odnoszone jedynie do maluchów. Problemy emocjonalne dotykają także nastolatków, którzy zmagają się z burzą hormonów i zmieniającą się na wielu płaszczyznach sytuacją. Spotkania z psychologiem będą szczególnie cenne jeśli w życiu naszej pociechy zaszły jakieś drastyczne zmiany, takie jak śmierć kogoś bliskiego, rozwód rodziców, czy przeprowadzka do innego miasta.
Metody wykorzystywane podczas terapii różnią się w zależności od wieku
Kontakt ze specjalistą nie oznacza, że wymagana jest długotrwała, zaawansowana pomoc. Niekiedy już jedna wizyta pozwala na osiągnięcie dobrych rezultatów, które można pogłębiać pracą w domu. Warto jednak zasięgnąć opinii specjalisty i zapewnić swojemu dziecku wszystko, co najlepsze.
Niektórzy rodzice obawiają się, że decyzja o takiej wizycie świadczy o tym, że nie sprawdzili się jako opiekunowie. Jest wręcz odwrotnie – jeżeli szukamy wsparcia na zewnątrz, znaczy to, że troszczymy się o nasze dziecko i potrafimy przyznać się, że niektóre problemy wykraczają poza nasze umiejętności.
Rodzic powinien wiedzieć, że podczas takiej wizyty nie będzie przez nikogo oceniany, a psycholog dzięki swoim kompetencjom i doświadczeniu będzie mógł udzielić fachowej pomocy. Sesje terapeutyczne polegają na współpracy, jeżeli rodzic możliwie najbardziej szczerze opowie na czym polega problem, psycholog postara się uporządkować informacje oraz ukazać sytuację z innej perspektywy.
Podczas takich spotkań specjalista wskaże nam również mocne strony naszego dziecka. Czasami w gabinecie dowiemy się, że reakcje dziecka na daną sytuację są całkowicie naturalne i nie mamy się czym niepokoić. Jednocześnie podjęte zostaną działania, które pomogą przejść dziecku i nam trudny czas. Bardzo ważne jest także, aby rodzic był po stronie dziecka, wówczas udzielenie wsparcia będzie o wiele łatwiejsze.
Kiedy decydujemy się iść z dzieckiem do psychologa, może się zdarzyć, że dziecko będzie odmawiać wizyty u specjalisty. To sytuacja, gdy rodzic powinien podjąć stanowczą decyzję. Warto potraktować to w kategoriach wizyty u lekarza – gdy dziecko źle się czuje, nie pytamy go, czy chce wybrać się do przychodni lekarskiej.
Należy jednak odpowiednio go do takiego spotkania przygotować – wyjaśnić, dlaczego tam się wybieracie, zapewnić, że wizyty będą przebiegać w miłej atmosferze i że nie ma się czego obawiać. Informacje i język należy oczywiście dostosować do wieku, w którym się znajduje.
Nieco inaczej sytuacja może prezentować się u młodzieży. Jeżeli nastolatek nie chce się zgodzić na taką wizytę, nie jesteśmy w stanie go zmusić. Należy jednak przeprowadzić rozmowę, w której poinformujemy go, że chcemy mu pomóc i że nikt nie będzie próbował go zmieniać. Warto zaznaczyć, że psychologa obowiązuje tajemnica zawodowa. To oznacza, że to nastolatek decyduje, jakie informacje, którymi podzielił się z psychologiem podczas spotkań, mogą zostać ujawnione rodzicom. To buduje poczucie zaufania i bezpieczeństwa oraz zwiększa szansę na to, że młody człowiek otworzy się przed specjalistą. Warto również zaproponować nastolatkowi, aby to on współdecydował w wyborze specjalisty.